دیرگاهیست که تنهاشده ام

                                   قصه غربت صحراشده ام

وسعت دردفقط سهم من است

                                  بازهم قسمت غم هاشده ام

دگرآیینه ز من بى خبراست

                                   که اسیرشب یلداشده ام

من که بى تاب شقایق بودم

                                   همدم سردى یخها شده ام

کاش چشمان مراخاک کنید

                                  تا نبینم که چه تنهاشده ام